Un lobishome ou licántropo,
segundo a crenza popular, é un home que se converte en lobo as noites de lúa
chea, comportándose como tal. Os lobishomes son
os protagonistas de moitas lendas populares galegas e de fóra. Concretamente, un suceso
acontecido en Galicia cobrou fama mundial, cando a
mediados do século XIX Manuel
Blanco Romasanta, xulgado por
varios asasinatos, confesaba que por mor dunha maldición que lle botara un familiar transformábase en lobo e baixo esta forma cometía os
asasinatos, impulsado polo instinto da fera. O caso espallouse polos xornais de toda
España e de parte do estranxeiro, e é aínda coñecido polo
gran público nos
nosos días. Contámosvos
resumidamente como foi…
Alá polo 1809, naceu en Esgos (Ourense) aparentemente como muller, unha meniña loira
chamada Manuela. Seus país así o creron ata que
cumpriu oito anos, data na que foi modificada a súa partida de
nacemento quedando o seu nome masculino. Investigacións posteriores
falan dun caso de hermafroditismo.
A historia conta que Romasanta non chegaba ao metro corenta,
con certos rasgos femininos, e que, como cousa excepcional naquela época, podería
considerarse instruído xa que sabía ler e escribir.
Casou con 22 anos e exerceu como xastre,
profesión aprendida grazas a un tío seu, pero cando faleceu a súa muller mudou o oficio polo de quincalleiro, o que lle permitiu percorrer gran parte do
noroeste da Península Ibérica.
Foi no pobo de Allariz onde comenzou a relacionarse
coa xente da vila, gañándose
sobor de todo a confianza feminina… tal foi así que Manuela García Blanco, veciña da vila, e mais a súa filla Petra cando decidiron ir a
Santander na procura dunha boa casa onde servir, confiaron en Romasanta, como bo coñecedor dos camiños e dos contactos necesarios no norte de España, onde mellorar as súas vidas.
Tras varias semanas de ausencia, Romasanta reapareceu
na vila alaricana contando unha
fabulosa historia; dicía que atopara a casa dun
cura amigo seu para Manuela e a súa filla, mostrando unha
carta falsa (que supostamente redactara
el mesmo) e que entregou aos familiares das súas vítimas para non levantar sospeitas… Desta maneira
foise levando ata 9 persoas coas que seguía o mesmo modus operandi…
Pero Romansanta cometeu un erro que non pasou
desapercibido. Foi vendendo polos arredores prendas de vestir das personas que
confiaron nel como guía,
así que as sospeitas
de que algo pasaba foron medrando. Así mesmo, corría o rumor de que vendía unto e xabón en Portugal e que este podía ser de orixe humana; este feito fixo que se pensase que
o
“tendero” (como así lle chamaban
no pobo) podía ser o
temido "sacauntos", un asasino en serie do século XIX famoso por matar a seis mulleres para obter unto do corpo, facendo
con el pocións e ungüentos.
A resultas destes acontecementos e dunha posterior
denuncia, vese obrigado a fuxir pero finalmente é capturado en Toledo a trasladado a Ourense para
ser xulgado. Alí é acusado de 13 desaparicións das que só poden
probarse 9 asasinatos, se ben é certo que os corpos das súas
vítimas xamais apareceron. Confesou que o fixo porque según el “transformábase en lobishome sen poder
controlarse”… Logo dun ano de xuízo, finalmente foi condeado á pena capital por garrote vil.
O máis incrible é que a raíña Isabel II
conmutou a condena por recomendacións dun hipnólogo francés, de nome Philips, que alegaba
a necesidade de manter con vida o suposto lobishome para estudialo e comprender
a orixe da “maldición”,
xa que Philips sospeitaba que era vítima dun trastorno psiquiátrico chamado licantropía, polo que unha
persoa cre que pode transformarse nun animal.
O último que sabemos de Manuel Blanco Romansanta é que faleceu por cáncer de estómago na
prisión de Ceuta o 14-12-1863.
Segue Lendo...